De val van het kabinet - een terechte rode lijn
Er werd de afgelopen week veel gesproken over de 'rode lijn' van de ChristenUnie waar niet over te onderhandelen viel: een stop op gezinshereniging voor sommige asielzoekers. Een terechte rode lijn, vindt raadslid Niek van den Brink. Want gezinnen verdienen onze bescherming. Kinderen horen bij hun ouders te zijn en niet ten prooi te vallen aan politici die de 'strijd op rechts' willen winnen.
Er lag een omvangrijk pakket met twijfelachtige maatregelen. Het werken met verschillende statussen was daar één van. Een oplossingsrichting die mogelijk voor veel meer procedures zou zorgen. Iets wat de 'asielketen' er niet bij kan hebben.
Het was niet genoeg voor de VVD. De rode lijn moest eraan geloven wat hen betreft...
Ik zie de foto's in mijn herinnering nog beeldend voor mij. Een jongen van 9 die zijn vader om de hals vliegt. 2 jaar nadat vader is gevlucht, elkaar weer zien in levende lijve. Een innige omhelzing volgt waarvan de tranen je in de ogen springen. Een omhelzing die uitspreekt: 'ik laat je nu nooit meer weggaan'.
Ja, we hebben echte oplossingen nodig. Want er zijn problemen en er is overlast. Dat moeten we niet ontkennen. Oplossingen die helpen:\
- Investeren in COA, IND, DT&V
- Overlast-gevers harder aanpakken
- Asielzoekers eerlijk verdelen over NL met spreidingswet
- Arbeidsmigratie (de grootste groep migranten!) verminderen
- Zorgen voor Europees werkend beleid wat betreft spreiding en veilige migratie routes. Deze routes kunnen ervoor zorgen dat kansarme asielzoekers terug kunnen keren, smokkelaars hun verdienmodel kwijtraken en asielzoekers niet meer verdrinken in de Middellandse zee.
Overlast in onze wijken wordt vaak veroorzaakt door zogenaamde 'veilige landers' en dan met name 'alleengaanden'. Of door arbeidsmigranten die net wat te veel alcohol op hebben. Het inperken van gezinshereniging is hiervoor niet de oplossing.
En de overvolle AZC's dan?
- De opvangcapaciteit omhoog
- Er moet een forse uitbreiding van de sociale woningvoorraad komen. Want inmiddels zit zo'n 30% van de AZC'S vol met mensen die al te horen hebben gekregen dat ze in Nederland mogen blijven en wachten op een leven buiten de muren van een AZC.
Terug naar die stop op gezinshereniging. Ik houd mijn hart vast als ik zie met welk gemak er voor dit middel wordt gepleit door veel partijen.
In november mogen we weer naar de stembus. Ik hoop dat Nederlanders gaan kiezen voor echte oplossingen en daarbij oog hebben voor gezinnen. Stemmen met het rode potlood. Denkbeeldig (voorkom ongeldigheid) een rode lijn trekkend op het stembiljet. Voor kinderen die in Nederland een toekomst mogen opbouwen. Mét papa en mama. Niet zonder.
