Groengelovig 2023 – Doe wat je kunt, met ernst en mildheid
Tijdens Groengelovig kwamen christenen bij elkaar om geïnspireerd te raken of geïnspireerd te blijven om te zorgen voor Gods schepping. Raadslid Niek van den Brink ging er met mijn vrouw Lisanne naartoe. In deze blog zijn ervaringen van Groengelovig en zijn gedachten bij het onderwerp klimaatverandering.
Een aantal jaren geleden waren we nogal fanatiek met minimaliseren. We wilden goed voor de aarde zorgen en loskomen van materialisme. Dat vuur was de laatste jaren wat gedoofd. Deze zomer kreeg ik -als klap op de vuurpijl- mijn rijbewijs en ik heb inmiddels al vele kilometers gereden in een benzineauto. Tijdens Groengelovig sprak onder andere Evert-Jan Ouweneel en hij daagde de luisteraar uit: “Doe wat je kunt, met ernst en mildheid.”
Doe wat je kunt
Soms hebben we het nodig om opnieuw uitgedaagd te worden. Ik wel tenminste. Nu ik auto kan rijden, wanneer pak ik dan de auto? Of toch de fiets? Wanneer is het niet erg om mezelf wat gemak te veroorloven? Wanneer is het prima om nat te regenen? “Doe wat je kunt”. Voor eenieder zal dat weer verschillend zijn. Want soms lijken verschillende waarden te concurreren met elkaar. Breng je jouw bezoek naar het station met de auto? Of laat je hen de bus pakken omdat het beter is voor het milieu? Belangrijk hierbij is wel om eerlijk te zijn en niet te snel te denken dat iets onmogelijk voor je is. Veel keuzes worden immers bepaald door gewoonten in plaats vanuit waarden.
Met ernst
Doe wat je kunt met ernst. Want de wereld warmt in rap tempo op. We zien de biodiversiteit afnemen en de gevolgen van klimaatverandering zijn al zichtbaar in de wereld. Rampen in landen die dikwijls veel minder hebben bijgedragen aan de uitstoot van CO2. En dan kunnen we wijzen naar landen als China waar nog steeds nieuwe kolencentrales uit de grond worden gestampt. We kunnen wijzen naar iedereen, om maar niet de ongemakkelijke vragen aan jezelf te hoeven stellen. Want zelfs als je niet gelooft in opwarming van de aarde door menselijk handelen, de vraag of je verantwoordelijkheid wilt dragen voor je persoonlijke keuzes die je omgeving beïnvloeden kan aan iedereen gesteld worden en gaat verder dan de uitstoot van CO2.
Als christen zou ik graag met mijn medegelovigen willen nadenken of het thema klimaatverandering verder gaat dan een technische discussie over de uitstoot van CO2. Misschien gaat het wel over onze westerse levensstijl waarin we korte termijn bevrediging zoeken van verlangens of impulsen. Misschien gaat dit onderwerp wel over het negeren van de gevolgen van ons handelen. Of het echt belangrijk is om dat shirt te kopen voor een lage prijs, zonder mee te wegen wie dat shirt gemaakt heeft en onder welke omstandigheden. Als christenen kunnen we het hebben over de zonde van hebzucht en onverschilligheid. In alle ernst.
En mildheid
Tegelijkertijd hebben we mildheid nodig. Mildheid naar jezelf en anderen toe. Niet om iets af te doen aan de ernst, maar wel om elkaar in een goede sfeer weer aan te moedigen om opnieuw te kijken naar het eigen gedrag en de eigen verantwoordelijkheid. Mildheid zoals Jezus die had richting Zijn leerlingen. Hij deed niets af aan zijn boodschap, maar hij deed ook niets af aan Zijn liefde. Liefde geeft niet op, vergeeft, spoort aan, is mild. Niemand voelt zich fijn bij mensen die het vingertje heffen. Niemand voelt zich prettig bij mensen die het beter schijnen te weten.
Ernst en mildheid kunnen hand in hand gaan. Met die boodschap kan ik weer vooruit. Kan jij daar ook mee uit de voeten? Heb jij ook nog de moed om ermee aan de slag te gaan? Voor een groenere, eerlijkere wereld? Laat gerust een berichtje achter.
