Hoe is het met... René als wijkpionier in coronatijd?
Hoe is het met....? In deze serie zoomen we met enkele mensen vanuit de vitale of juist kwetsbare beroepsgroepen in op de huidige situatie van de coronacrisis. Vandaag neemt René ons mee en blikt terug op de afgelopen tijd. René Visser: "Niet vaker heb ik zo vaak op TV of in kranten de oproep tot solidariteit gehoord. Straten zoeken elkaar op, buren kijken naar elkaar om. In korte tijd schieten wijkinitiatieven als paddenstoelen de grond uit. Binnen enkele weken herontdekken we de kracht van het gezegde ‘een goede buur is beter dan een verre vriend!"
Hoe gaat het? Als je deze vraag twee maanden geleden had gesteld, was het antwoord nogal somber geweest. Het ging een tijdje niet zo goed. Waar dat aan lag? Deels kan ik het wel verklaren. Ik was moe. Moe van het bouwen aan missionaire communities in de wijken van Nederland in een maatschappij die steeds verder individualiseert. Grote dromen en beperkte vruchten. Ik was moe van het zoeken naar gelovigen die zich met ziel en zaligheid wilden inzetten voor de bloei van hun wijk. En dat in een tijd waarin kerken zich veel meer regionaal organiseerden – en niet zonder succes - en lokale betrokkenheid allang geen uitgangspunt meer was. Oftewel; het was roeien tegen de stroom in, een uitputtingsslag van formaat.
Maar wat ik twee maanden geleden niet wist, weet ik nu wel. Er is een grote kanteling gaande met betrekking tot eerder genoemde punten. Niet vaker heb ik zo vaak op TV of in kranten de oproep tot solidariteit gehoord. Straten zoeken elkaar op, buren kijken naar elkaar om. In korte tijd schieten wijkinitiatieven als paddenstoelen de grond uit. Binnen enkele weken herontdekken we de kracht van het gezegde ‘een goede buur is beter dan een verre vriend’!
Ook binnen de kerk is in enkele weken tijd alles veranderd. Regionaal organiseren van grote diensten is niet langer mogelijk, gelovigen worden in deze droogte teruggeworpen op hun eigen wortels. Het online samenkomen begint bij velen te knagen, en een concreet perspectief op frequent samenkomen is er nog lang niet. Steeds dringender wordt de oproep aan kerken via kranten, blogs en ZOOM-meetings: maak van deze nood een deugd, en organiseer je opnieuw en kleinschalig op wijkniveau. Juist dáár waar zorg voor elkaar en anderen kan, mag én nodig is.
Als je nu aan mij vraagt hoe het met me gaat, krijg je een ander antwoord dan twee maanden geleden. Het gaat goed, en mijn energie begint weer te stromen. Ik zie hoe in korte tijd de dromen voor missionaire wijkcommunities relevant worden voor een veel grotere groep. Noodgedwongen kantelt de samenleving en zoeken we naar mogelijkheden om ons opnieuw te organiseren. Ik zie dit niet als verlies, maar als een geweldige kans. Ik geloof in de kracht van het kleine en het lokale. Ik geloof in het delen van levens, het praktisch zorgen voor elkaar en het plezier maken met elkaar. Kortom: ik geloof in communities die mensen en wijken tot bloei brengen. En ik kijk uit naar al die groepen en kerken die komend jaar de stoute schoenen aantrekken. Kleinschalig. En lokaal. Voor de bloei van jouw wijk, en voor de bloei van de wijken in Nederland!
René Visser
E. info@r3new.nl
René pioniert vanaf 2012 met KenHem Community in Kernhem, Ede. Daarnaast is René initiatiefnemer van stichting R3NEW, een beweging van wijkcommunities die vanuit de waarden van het Koninkrijk een verschil wil maken in de wijken van Nederland. Enthousiaste en daadkrachtige wijkavonturiers zijn van harte welkom om aan te sluiten. Kijk voor meer info op www.r3new.nl.
