Column: 'Ontmoetingen rond de soepfiets'
‘Hongerigen te eten geven, mensen die dorst hebben van drinken voorzien, zieken bezoeken, vreemdelingen gastvrij onderdak verlenen, kleding geven aan wie dat niet heeft….’ Deze tekst sprak raadslid Cora Otter gisteravond uit als inleiding op haar gesproken column in het radioprogramma ‘Kerkvenster’. Lees hier haar hele column terug.
‘Hongerigen te eten geven, mensen die dorst hebben van drinken voorzien, zieken bezoeken, vreemdelingen gastvrij onderdak verlenen, kleding geven aan wie dat niet heeft….’
Wie de bijbel kent, kent deze opdracht die Jezus geeft in Mattheus 25. Een eenvoudige tekst, met een duidelijke opdracht die voor mij de motivatie vormt om me als raadslid in de gemeente Ede in te zetten voor mensen die in armoede leven. Voor vluchtelingen die een veilig thuis zoeken. Voor statushouders die een nieuw leven moeten opbouwen. En voor dak- en thuislozen, die de meest basale dingen in het leven niet hebben.
Eén van de dingen die ik het liefst doe als raadslid, is werkbezoeken afleggen. Gewoon gaan kijken op een locatie of bij een instelling wat mensen doen, hoe ze dat doen, luisteren naar wat hen drijft.
Zo ben ik een keer een avond meegefietst met de soepfiets van het Leger des Heils. Dwars door de wijken van Ede die ik ken van het dagelijks leven. Maar die avond zag ik een heel andere kant van die buurten. Kwam ik mensen tegen die leven op straat, vanwege gebrek aan een thuis. We boden ze soep, brood en chocolademelk aan. En luisterden -als ze dat wilden- naar hun verhalen.
De meeste inwoners van Ede kunnen prima voor zichzelf zorgen. In andere situaties is daar wat ondersteuning bij nodig. En soms is dat een enorme uitdaging omdat men niet eens beschikt over primaire levensbehoeften. Dat is het geval bij dak- en thuislozen.
Het aantal dak- en thuislozen stijgt nog steeds in Nederland. In 10 jaar tijd is het aantal verdubbeld. Wachttijden voor onderdak en hulpverlening zijn gestegen en opvangvoorzieningen zitten vol. Beschermd Wonen wordt afgebouwd, de plaatsen in ggz-instellingen en verslavingszorg zijn gekrompen. Omdat er tegelijkertijd te weinig woonruimte beschikbaar is, groeit het aantal daklozen. Ook in Ede is dit het geval. De cijfers laten het zien, de werkers in het veld bevestigen dat beeld.
Die avond met de soepfiets, hoorde ik schrijnende verhalen, over ellende die mensen overkwam, verkeerde keuzes in het leven die hebben geleid tot verlies van werk, van inkomen, een scheiding. Schulden die oplopen. Verhalen van misbruik en verslaving. Door een opstapeling van zaken zijn sommige inwoners van Ede alles kwijt en leven op straat, slapen in het bos.
Deze week houden we in de kerk dankdag. Dankbaar voor alles wat ik heb ontvangen denk ik terug aan de ontmoetingen tijdens de soepfiets-ronde. En natuurlijk zamelen we in de kerken etenswaren in voor mensen die leven onder de armoedegrens, voor vluchtelingen. Maar we zien ook dat er veel meer nodig is. Oplossingen voor de langere termijn. Goede voorzieningen, te beginnen bij overnachtingsmogelijkheden voor daklozen nu de winter voor de deur staat. En vervolgens huisvesting gecombineerd met hulpverlening, om het leven weer op de rit te krijgen.
En ik doe wat ik kan op mijn plekje als raadslid, om te werken aan onderdak voor alle inwoners van Ede. De vraag komt op wat voor samenleving we willen zijn. Wat mij betreft niet eentje van ‘eigen schuld, dikke bult’.
‘Hongerigen te eten geven, mensen die dorst hebben van drinken voorzien, zieken bezoeken, vreemdelingen gastvrij onderdak verlenen, kleding geven aan wie dat niet heeft….’
Er is nog een weg te gaan!
Deze tekst sprak raadslid Cora Otter gisteravond uit als gesproken column in het radioprogramma ‘Kerkvenster’. Reageren? Deel dit gerust hieronder of stuur een e-mail aan cora.otter@ede.nl.
